Tōdai-ji: Buddyjska świątynia w Narze – majestat i historia
Tōdai-ji: Największa drewniana świątynia w Japonii
Nadeszła pora, by ujrzeć dumę Nary – świątynię Tōdai-ji, rzecz jasna wpisaną na listę UNESCO. Każda świątynia ma swoje wrota, lecz te, przez które mieliśmy przejść, okazały się największymi, jakie kiedykolwiek widzieliśmy w Japonii. Imponujące jest to, że Brama Nandaimon została wykonana w całości z drewna. Jej struktura była majestatyczna, a belki podtrzymujące dach były tak masywne, że można je było objąć tylko w połowie. Po obu stronach bramy stali strażnicy – królewscy wojownicy Nio, o postawach równie monumentalnych, co sama brama. Te ogromne, rzeźbione w drewnie figury stanowią imponujący przykład rzemiosła i sztuki. Razem tworzyły dzieło uznane za narodowy skarb Japonii.
Przekraczając próg bramy, naszym oczom ukazał się majestat Tōdai-ji. Jej monumentalnej wysokości i piękna nie da się ująć na żadnym zdjęciu. Zbudowana w VIII wieku, była największą drewnianą konstrukcją swoich czasów. Dzisiejsza budowla, odbudowana w XVIII wieku, choć mniejsza o 30% od oryginału, nadal budzi respekt swoją majestatycznością.
Tōdai-ji służyła jako główna świątynia buddyjska w Japonii i centrum zarządzania prowincjonalnymi świątyniami kraju. Jej powstanie było również częścią politycznej strategii cesarza Shōmu, mającej na celu promowanie jedności narodu przez religię. Uważano, że budowa Tōdai-ji przyczyni się do pokoju i dobrobytu w państwie. Jednakże z czasem, gdy wpływy Tōdai-ji na sprawy państwowe stały się tak silne, władze podjęły decyzję o przeniesieniu stolicy z Nary, najpierw do Nagaoka-kyō, a następnie, w 794 roku, do Kioto. W nowej stolicy kontynuowano politykę ograniczania wpływów mnichów buddyjskich na rząd, co zostało opisane w artykule dotyczącym Higashiyamy.
Świątynia Tōdai-ji, choć już nie wpływa na politykę Japonii, wciąż przyciąga wiernych i zwiedzających swoją duchową aurą. Do jej bram każdego roku przybywają pielgrzymi z całego świata, by stanąć w obliczu Daibutsu – posągu Buddy Vairocany. Wyrzeźbiony w brązie i złocie, wznosi się majestatycznie na wysokość piętnastu metrów, budząc respekt jako jeden z największych posągów Buddy na świecie. Towarzyszą mu złote figury bodhisattwów: Kannon i Kokūzō, które emanują współczuciem i mądrością, jakby ich obecność miała przynosić błogosławieństwo i spokój.
W świątyni znajdują się również modele ilustrujące jej historyczny i współczesny wygląd. Zainteresowanie wzbudza także słup z otworem wielkości nozdrza Daibutsu – legenda mówi, że prześlizgnięcie się przez niego gwarantuje oświecenie w kolejnym wcieleniu. Nie próbowaliśmy przejść tego mistycznego progu, lecz wolnym krokiem wędrowaliśmy po ogrodach świątynnych.
Pomimo przemijających epok i zmieniających się władz, Tōdai-ji wciąż pozostaje nie tylko skarbnicą kulturową, ale i centrum duchowości, gdzie wielkość mierzona jest nie dominacją, ale powagą i pięknem, które z tego miejsca emanują.
Informacje praktyczne
