Tokyo Station City to nie tylko węzeł komunikacyjny, ale także prawdziwa metropolia w miniaturze. W labiryncie korytarzy, alejek i podziemnych przejść łatwo się zgubić i dlatego też niezbędna okazała się mapa, bez której – oraz bez pomocy innych ludzi – długo byśmy szukali drogi powrotnej na peron. Ale każdy zakręt w tym miejscu kryje w sobie nową niespodziankę. Odkrywamy małe miasto w mieście, pełne eleganckich butików, centrów handlowych i smakowitych restauracji, które oferują coś więcej niż tylko wyśmienite posiłki. Jednak to, co naprawdę przyciąga naszą uwagę, to kolorowy świat japońskiej popkultury; Pikachu wciąż jest ikoną, a tamagotchi nie traci na popularności. Hello Kitty, urocze kurczaki, misie, króliki i inne postacie, które trudno jednoznacznie zidentyfikować, zdobią nie tylko sklepy, ale również – z tego co zdążyłam już zauważyć – autobusy, śmieciarki, plakaty i reklamy. Każda z tych postaci ma tutaj swój własny sklep, który jest zawsze pełen entuzjastycznych fanów.

A co do restauracji? Te również mają swoją wyjątkową cechę. W witrynach wystawione są „sampuru” – plastikowe repliki potraw, tak starannie wykonane, że w pierwszej chwili pomyślałam, że to prawdziwe dania. Weszliśmy więc do środka, a kelner, jakże by inaczej, podał nam kartę dań – po japońsku. Z pomocą przyszły nam te „malowane” potrawy, jakby spadły z nieba! Zawołałam kelnera i w okiennej witrynie pokazałam, co chcę zjeść. To niecodzienne dla nas doświadczenie, pokazało mi, że w Japonii dbałość o szczegóły przejawia się w każdym aspekcie życia, nawet w najprostszych, codziennych sytuacjach.

Ciekawostka: Czy wiesz, że oryginalny budynek Dworca Centralnego w Tokio został otwarty w 1914 roku i jest jednym z nielicznych przykładów architektury zachodniej z początku XX wieku w Japonii? Chociaż został poważnie uszkodzony podczas trzęsienia ziemi w Kanto w 1923 roku i bombardowań w czasie II wojny światowej, został starannie odrestaurowany i jest teraz uważany za narodowy skarb.