37. Magiczna Shibuya – Serce nowoczesnej tokijskiej kultury i tradycji
Nowy dzień, nowy cel, nowe atrakcje - tym razem dzielnica Shibuya - jedna z najbardziej pulsujących części miasta. Znana ze słynnego skrzyżowania Shibuya Crossing, modnych sklepów i kultury młodzieżowej. To także miejsce, gdzie znajduje się jedno z najważniejszych sanktuariów w Japonii.
Harajuku i Omotesando – moda młodzieżowa, subkultury i luksus
Rankiem dojechaliśmy do stacji Harajuku, skąd wychodzi się centralnie na ulicę Takeshita. To pulsujące serce sceny młodzieżowej, gdzie tłumy nastolatków z z różnych zakątków Tokio gromadzą się, aby wyrazić swoją indywidualność i modową kreatywność. Takeshita Street jest krainą sklepów, oferujących odważne kreacje i oryginalne akcesoria związane z modą uliczną i subkulturami, tworząc kolorową mozaikę kiczu i stylu. Ulica ma bardziej niezależny i oryginalny charakter, koncentrując się na bardziej niszowych i indywidualistycznych stylach, które trudno zobaczyć w innych częściach miasta.
Mimo deszczu, ulica tętniła życiem, wypełniona młodymi ludźmi. Niektórzy z nich, ubrani w barwne i ekstrawaganckie stroje, przyciągali spojrzenia jak kolorowe ptaki. Mimo że nam samym daleko już do czasów młodzieńczych, warto tu wstąpić, aby doświadczyć eksplozji kolorów i stylów oraz poczuć eklektycznego ducha młodzieżowej kultury Tokio.






W pobliżu rozciąga się Omotesandō, często nazywana „Polami Elizejskimi Tokio”. To elegancka aleja, znana z luksusowych butików, awangardowej architektury i malowniczych, obsadzonych drzewami chodników. To jedno z najbardziej stylowych miejsc w mieście — raj dla miłośników mody i designu. Co ciekawe, to właśnie tę aleję wybrano jako scenę corocznej Parady Świętego Patryka, która dodaje temu szykownemu miejscu odrobinę nieoczekiwanej, międzynarodowej energii.
Oferta Omotesandō sięga od luksusowych marek po popularne sieciówki, a jej kulinarna strona zachwyca równie mocno - od eleganckich kawiarni po przystępne japońskie curry i lokalne izakaje.
Po krótkim spacerze ruszyliśmy dalej, w stronę parku Yoyogi, przyciągnięci muzyką niosącą się między drzewami.






Park Yoyogi – Taniec i parkowe klimaty
Na miejscu okazało się, że trafiliśmy na festiwal tańca, celebrujący japońską kulturę ulicznych występów. Zafascynowani, zatrzymaliśmy się „na chwilę”, która szybko zamieniła się w cztery godziny zanurzenia w barwnym widowisku. Nawet niespodziewany deszcz, który zaczął siąpić z nieba, nie był w stanie odciągnąć nas od tego, co działo się na scenie.





Świątynia Meiji – Historia cesarza i duchowy symbol kraju
Gdy zakończyły się dynamiczne pokazy taneczne, ruszyliśmy w głąb parku, zmierzając w kierunku majestatycznej świątyni Meiji, jednego z najważniejszych sanktuariów w Japonii. Tu, w otoczeniu spokojnych lasów, „spoczywają” duchy cesarza Meiji i cesarzowej Shōken.
Cesarz Meiji, postać, która zainaugurowała nową erę w historii kraju, odegrał kluczową rolę w przeobrażeniach Japonii. To właśnie za jego rządów obalono szogunat Tokugawa, kończąc ponad 250-letnie rządy feudalnych władców i przywracając pełnię władzy cesarzowi. W latach jego panowania (1867 do 1912) kraj ten przekształcił się z feudalnej, izolowanej społeczności w nowoczesne, przemysłowe państwo otwarte na wpływy zachodnie. Jego dziedzictwo wyraźnie odbiło się na kształcie współczesnej Japonii, wprowadzając innowacje i zmiany, które wpłynęły na globalną pozycję tego narodu.
Cesarz Meiji był 122. cesarzem Japonii, ale jednocześnie pierwszym monarchą Imperium Japonii, a jego panowanie oznaczało początek ery Meiji.




Las otaczający świątynię Meiji jest uważany za miejsce święte, dlatego można poruszać się jedynie wyznaczonymi ścieżkami, o które codziennie dbają pracownicy parku. Kiedy w 1920 roku budowano świątynię, teren wokół był pusty. Trzej botanicy zaprojektowali tę przestrzeń tak, by z czasem wykształcił się tu zrównoważony ekosystem. W hołdzie dla zmarłego cesarza, mieszkańcy całej Japonii ofiarowali 120 tysięcy drzew, reprezentujących 365 różnych gatunków. Dziś trudno uwierzyć, że to nie jest las naturalny, lecz efekt starannego planowania przyrody.
Życie w Shibuyi – Miejskie zgiełki, ulice i codzienność
Z parku wróciliśmy pieszo do pulsującego życiem centrum Shibuya, zanurzając się w miejskim zgiełku. Przeszliśmy od pełnej energii Center Gai po elegantszą Koen-dōri, w pobliżu zawsze zatłoczonej stacji Shibuya. Tu, w otoczeniu tłumu, znaleźliśmy chwile na odpoczynek. Przepełnione kawiarnie i bary sprawiły, że ostatecznie zatrzymaliśmy się w Starbucksie, gdzie zanurzeni w swoich myślach, spisywaliśmy wrażenia dnia, popijając matcha latte i obserwując mijających przechodniów.
W Shibuyi zostaliśmy aż do wieczora, pozwalając, by dzielnica odsłoniła nam swoje kolejne oblicza.
Shibuya Crossing – Najbardziej zatłoczone przejście świata
Pierwsza z miejscowych atrakcji rzuca się w oczy niemal od razu. Mowa o skrzyżowaniu Shibuya Crossing, gdzie wszystkie światła synchronicznie przechodzą na zielony kolor, umożliwiając przechodniom przejście przez ulicę we wszystkich kierunkach, włączając przejścia ukośne. To miejsce, będące jednym z najbardziej znanych tego typu przejść pieszych na świecie, codziennie przyciąga rzesze ludzi. W godzinach szczytu przez przejście może przemieszczać się nawet 2500 osób przy każdej zmianie świateł, co sumuje się do niemal 3 milionów ludzi dziennie.
Kiedy stoisz na rogu i patrzysz, jak tłum rusza jednocześnie, ma się wrażenie, jakbzś zanurzał sieę w prawdziwym ludzkim morzu.








Pomnik psa Hachiko – Symbol lojalności i miłości
Druga atrakcja, subtelniejsza i łatwiejsza do przeoczenia, mimo że także zlokalizowana w pobliżu stacji, to pomnik psa Hachiko. Jego historia jest zarówno poruszająca, jak i tragiczna. Pies codziennie przychodził na stację, aby powitać swojego właściciela, profesora Hidesaburō Ueno, wracającego z pracy. Niestety, pewnego dnia profesor niespodziewanie zmarł na uniwersytecie z powodu apopleksji. Mimo to, Hachiko kontynuował swoją codzienną rutynę, przychodząc na stację i czekając na powrót swojego właściciela każdego dnia przez następne 9 lat, aż do swojej śmierci w 1935 roku. Ta opowieść poruszyła cały kraj a Hachiko stał się narodowym symbolem wierności i lojalności. Jeszcze przed jego śmiercią, w 1934 rok postawiono tu pomnik, upamiętniający tę niezwykłą więź. Do dziś, jest to popularne miejsce spotkań i punkt orientacyjny w tej tętniącej życiem części Tokio.


Informacje praktyczne o dzielnicy Shibuya
