30. Wieczorne zwiedzanie świątyni Sensoji – Esencja japońskiego ducha i tradycji

Close

Legenda, bramy i lampiony świątyni

Asakusa to jedna z najstarszych części Tokio. Mimo wielu przemian jej sercem pozostała świątynia Sensō-ji, znana też jako Kinryū-zan Sensō-ji lub Asakusa Kannon. Według przekazu z 628 roku dwaj bracia rybacy, Hinokuma Hamanari i Takenari, mieli wyłowić z rzeki posąg. Kiedy próbowali wrzucić go z powrotem do wody, ten ciągle do nich wracał. Miejscowy szlachcic, Haji no Nakatomo, rozpoznał w posągu bodhisattwę miłosierdzia - Kannon i uznając posąg za święty, postanowił zbudować świątynię.

Po pojawieniu się posągu wydarzyły się też inne niezwykłe rzeczy: w jedną noc wyrosło podobno tysiąc sosen, a trzy dni później w lesie odnaleziono smoka o złotych łuskach. To temu stworzeniu świątynia zawdzięcza nazwę Kinryūzan, czyli „Góra Złotego Smoka”. Do dziś w Sensō-ji można zobaczyć taniec kinryū-no-mai, upamiętniający tę opowieść.

Zwiedzanie zaczyna się zwykle od majestatycznej Bramy Kaminarimon, nazywanej „Bramą Gromu”. Jej wejścia strzegą dwie potężne figury: po prawej Fūjin, bóg wiatru, po lewej Raijin, bóg gromu. Jednak to czterometrowy lampion zawieszony pod drewnianym frontem bramy przyciąga uwagę. Pomimo swojej masy wynoszącej około 700 kilogramów, wydaje się być lekki jak z papieru. Na jego odwrocie znajdują się rzeźbienia smoka — drobny detal, który łączy nowoczesne Tokio z najstarszą legendą Asakusy.

Brama Kaminarimon

Tuż za bramą, na jednej z najstarszych i najbardziej znanych ulic handlowych - ulicy Nakamise, ciągną się stragany z tradycyjnymi pamiątkami i japońskimi przysmakami. O tej porze większość sklepów była już zamknięta, ale w myśl zasady „nie ma tego złego…”, przynajmniej uniknęliśmy tłumów.
Przeszliśmy przez bramę Hōzōmon (Bramę Skarbca), która przechowuje m.in. zbiór świętych pism. Dawniej nosiła nazwę Niō-mon, od imponujących 5,5-metrowych figur Niō — buddyjskich strażników ustawionych po obu stronach bramy. W bramie wiszą trzy monumentalne lampiony, z których najbardziej charakterystyczny jest czerwony, ważący około 400 kilogramów. Hōzōmon to jedna z najważniejszych bram Sensō-ji - charakterystyczny punkt orientacyjny prowadzący na główny dziedziniec świątyni.

Ulica Nakamise i brama Hozomon

Zanurzenie w religijnej harmonii - Świątynia Asakusa

Przechodząc przez drugą bramę, dotarliśmy do głównego placu świątyni Sensō-ji. Jak się spodziewaliśmy, liczba odwiedzających była już niewielka, tylko nieliczni przychodzili, by się pomodlić i zapalić kadzidła. Ta buddyjska świątynia i pagoda stanowią serce tego miejsca. Choć nie obejrzeliśmy wnętrza świątyni, bo drzwi do środka były już zamknięte, cisza panująca o tej porze dnia pozwalała w pełni nacieszyć się urokiem i atmosferą przywodzącą na myśl ducha dawnej Japonii. I nie przeszkadzało, że wszystkie budynki są powojennymi rekonstrukcjami. Elegancko oświetlone o tej porze dnia prezentowały się spokojnie, a ponad nimi rysowała się sylwetka pięciopiętrowej pagody.
Nie ma ona wyłącznie dekoracyjnego znaczenia. W japońskim buddyzmie kolejne kondygnacje symbolizują pięć elementów istnienia: ziemię, wodę, ogień, wiatr i pustkę – symboliczną drogę od tego, co materialne i ciężkie, ku temu, co niewidzialne, lżejsze, duchowe.

Za świątynią Sensō-ji kryje się jeszcze jeden skarb — Asakusa Jinja, znana także jako Świątynia Asakusa. Choć nazwy mogą sugerować, że to część tego samego kompleksu, w rzeczywistości jest to odrębne miejsce zakorzenione w tradycji shintō. Wzniesiona w XVII wieku z inicjatywy rodu Tokugawa, została poświęcona trzem postaciom z legendy o powstaniu Sensō-ji. To, co czyni to miejsce wyjątkowym, to harmonijna symbioza dwóch filarów duchowości Japonii: buddyzmu i shintō. Jest to żywy przykład współistnienia i wzajemnego szacunku między tymi tradycjami.

Tajemnice wróżb Omikuji w świątyni Senso-ji - Duchowa podróż przez tradycję Japonii

Podczas wizyty w świątyni Senso-ji mieliśmy okazję poznać popularny element kulturowy i duchowy w Japonii - drewniane skrzynki do wróżenia zwane “omikuji”. Choć wcześniej odwiedziliśmy wiele świątyń i chramów, to właśnie tutaj po raz pierwszy naprawdę zetknęliśmy się z tą praktyką.

Tradycja jest prosta: potrząsa się skrzynką pełną patyczków, aż jeden wypadnie. Patyczek ma numer, który odpowiada szufladce z wróżbą. Wróżba ta, zapisana na małym kawałku papieru, zawiera przesłanie, które może być pozytywne (błogosławieństwo) lub negatywne (przekleństwo). Wróżby omawiają różne aspekty życia, takie jak zdrowie, miłość czy kariera.

Jeśli wróżba jest pozytywna, zaleca się zabrać ją ze sobą, jako talizman szczęścia. Jeśli jednak wróżba jest negatywna, zwyczaj nakazuje związanie jej na specjalnym stojaku lub gałęzi w pobliżu świątyni, aby zły los został „zostawiony za sobą” i nie wpłynął na życie osoby.

Nie mogłam przegapić okazji, by spróbować. Wybrałam patyczek z puszki, a Japończyk obok służył pomocą w odszyfrowaniu numeru. Otworzyłam odpowiednią szufladkę i… oto była ona, moja wróżba. Nie jestem pewna, czy w Japonii wróżby pisane są w formie zagadek, czy może słabe angielskie tłumaczenie pozostawiło 84 tysiące dróg do interpretacji.
Jakkolwiek by nie było, wróżba wyruszyła ze mną w dalsze wędrówki po świecie.

Wskazówki dla podróżujących

Sensō-ji jest jedną z najpopularniejszych atrakcji w Tokio - odwiedza ją około 30 milionów osób rocznie. Dlatego warto odwiedzić świątynię wczesnym rankiem lub późnym popołudniem, aby uniknąć tłumów. Udział w ceremoniach modlitewnych jest mile widziany, nawet jeśli jesteś turystą, wystarczy przestrzegać zasad etykiety, takich jak zdejmowanie butów przed wejściem do niektórych budynków.