52. Zamek Nijō – Arcydzieło architektury i kultury Kioto
Zamek Nijō jest jednym z najważniejszych zabytków historycznych i kulturowych w Kioto i został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Stanowi doskonały przykład architektury i kultury z epoki Momoyama i wczesnego okresu Edo w Japonii. Został zbudowany na początku XVII wieku jako rezydencja dla szoguna Tokugawa Ieyasu, jednego z najważniejszych postaci w historii Japonii. Rozciągający się na obszarze 27,5 hektarów kompleks zawiera zabudowania o łącznej powierzchni 8 tysięcy metrów kwadratowych.
Pałac Ninomaru: Arcydzieło japońskiej estetyki z legendarnymi ‘słowiczymi podłogami’
Przeszliśmy przez bogato zdobioną bramę - Karamon, która prowadzi do głównej atrakcji kompleksu - pałacu Ninomaru. Zaawansowana estetyka i funkcjonalność japońskiej sztuki wnętrz objawiły się w pełni podczas naszej wizyty w pałacu. Wnętrza te są prawdziwymi arcydziełami, bogato zdobionymi malowidłami na ścianach i sufitach, stworzonymi przez wybitnych artystów tamtejszej epoki. Od naturalnych krajobrazów do mitologicznych stworzeń, takich jak smoki i ptaki, każdy pokój serwuje wizualną opowieść, która zanurzyła nas w fascynujący świat japońskiej kultury i estetyki.
Przestronność i jasność pomieszczeń są dodatkowo podkreślane przez zredukowaną liczbę mebli i przesuwane drzwi, co sprawia, że całość wydaje się być jeszcze bardziej otwarta. Co więcej, podłogi są wyłożone około 800 matami tatami, wykonanymi z plecionych słomianych włókien w tradycyjnym japońskim stylu. Ta niezwykła liczba mat nie tylko uwypukla wielkość i ważność pałacu, ale również dodaje praktycznej funkcji i estetycznej harmonii pomieszczeniom. Oprócz tego pałac zawiera różne ceremonialne i prywatne pokoje, w tym główną salę audiencji i prywatne apartamenty sioguna. Zachowany w pierwotnej formie, składa się z wielu oddzielnych pawilonów, które są połączone ze sobą korytarzami, zawierającymi unikatowy element: “uguisu-bari”, czyli tzw. “słowicze podłogi”.
Te unikatowe konstrukcje wykorzystują precyzyjnie zamontowane deski podłogowe, które wydają dźwięk przypominający śpiew japońskiego słowika, zwanego uguisu. Zainstalowany z myślą o bezpieczeństwie, ten innowacyjny mechanizm działał jako akustyczny alarm, ostrzegając strażników o zbliżających się intruzach i dając im dodatkowy czas na reagowanie. To oryginalne rozwiązanie świadczy o zręczności i precyzji w japońskim projektowaniu wnętrz. W sumie, wnętrza pałacu stanowią wyjątkową symfonię dla oczu i zmysłów, uwieńczoną dźwiękami swoich legendarnych podłóg.
Opuszczając majestatyczne wnętrza pałacu, zanurzyliśmy się w urokliwym świecie ogrodów Ninomaru, dzieło nie mniej znakomitego architekta krajobrazu i mistrza ceremonii herbaty, Koboriego Enshū. Serce tych pięknie zaplanowanych ogrodów stanowi obszerny staw, na którym zlokalizowane są trzy wysepki. Każda z nich ma swoje symboliczne znaczenie: jedna reprezentuje wieczne szczęście, a pozostałe dwie nawiązują do żurawia i żółwia, które są klasycznymi symbolami długowieczności i dobrobytu w kulturze japońskiej. To wszystko dopełnione jest przez starannie dobrane kamienie i misternie ukształtowane sosny, tworząc symfonię harmonii i spokoju.
Przekraczając most nad wewnętrzną fosą, dotarliśmy do centralnej części zamku, gdzie niegdyś tętniło życie w okazałym kompleksie pałacowym Honmaru. Owe struktury, wzniesione dla szoguna, uległy zniszczeniu w ogniu XVIII-wiecznych pożarów i nigdy już nie zostały odbudowane. Obecne budynki są właściwie relokowaną częścią Pałacu Katsura, który pierwotnie znajdował się w obrębie Ogrodów Cesarskich w Kioto. To przeniesienie miało miejsce w XIX w. i było częścią większych działań związanych z reorganizacją i porządkowaniem terenów pałacowych po przeniesieniu dworu cesarskiego do Tokio w 1869 roku. Niestety, dzisiejsza rezydencja cesarza jest niedostępna dla zwiedzających, ale z zamkowych murów mogliśmy podziwiać panoramiczne widoki na otaczające wzgórza i architekturę Kioto. Następnie nasza wędrówka zaprowadziła nas do Seiryu-en, ogrodu ukrywającego w swoim łonie dwie ekskluzywne herbaciarnie, otwarte jedynie dla wyselekcjonowanej klienteli – tam jednak nie dane nam było zajrzeć. Na zakończenie, spacerując w kierunku wyjścia, przemierzyliśmy różnorodne zakątki ogrodowe, gdzie obok kwitnących drzew wiśniowych rosną również drzewa śliwkowe.
Informacje praktyczne dotyczące zamku Nijo w Kioto
